17-04-2004 Leerzame ochtend tijdens het schrijven bij de jury
Vanochtend heb ik geschreven bij een jurylid.
Morgen moest ik zelf rijden, dus ik kon vandaag wel eens een keertje schrijven
bij mijn rijvereiniging.
Ik had het wel getroffen. Ik moest schrijven bij een gezellige oudere meneer.
Hij gaf in mijn ogen goede punten. Een 4 als iets echt niet goed ging, maar hij
twijfelde ook twee keer tussen een 9 of 8. Ik heb veel variatie gezien op de
puntenlijsten. Echt een jury die een voldoende durfde te geven al shet goed was,
maar ook durfde af te straffen.
Wat me opviel, was dat het niveau in de ring over het algemeen helemaal niet zo
super was. Ik moest schrijven bij een L1 ring. Maar wat zit daar veel variatie
in
Het was wel weer eens leerzaam om zo meteen te horen wat een jury ergens van
vond. Hij vroeg ook regelmatig of ik hetzelfde zag als hij en legde ook uit
waarom hij bij bepaalde dingen dat punt gaf.
Zo ook waarom hij dacht aan een negen, maar waarom het uiteindelijk toch een
acht werd.
Verder zag ik veel dingen terug die ik ook fout deed in de B en de L1. Maar ook
dingen die ik nu nog wel eens heb hoor
Maar ook zag ik van die eigenwijze paarden als die van mij. Sommige paarden
keken tijdens het groeten ook echt de jury aan. Dat was een heel leuk gezicht.
Op ene gegeven moment wist ik ongeveer hoe de jury puntte. Dus had ik vaak een
beoordeling al in mijn hoofd en vaak was het dan ook de beoordeling die de jury
gaf. Dus dat is natuurlijk ook wel leuk
Hij gaf me nog een paar tips om altijd op te letten tijdens een proef en wenste
me voor morgen veel succes.
Dat was nog eens een leuke leerzame ochtend
18-04-2004 Winstpunt nummer vier is binnen
Vandaag was de eerste outdoor wedstrijd weer voor
Laiser en mij.
We troffen het met het weer
Naarmate de middag vorderde begon het steeds harder te waaien en natuurlijk
begon het ook nog te regenen. Kortom de ingrediënten voor een hete knol
Ja in de trailer was hij behoorlijk heet. Maar zodra hij eruit kwam was hij
zowaar de rust zelve. Ik wist niet wat me overkwam. Ik had me voorbereid op een
wedstrijd waar mijn Laisertje overal enge dingen zo zien, maar hij liep
koelbloedig over het losrijdterrein alsof hij dit dagelijks deed.
Wat was ik toen trots op mijn knollie. Het had ook een positieve werking op mij.
Doordat Laiser zo verrassend rustig was, was ik overdonderd en was al mijn
stress spontaan verdwenen.
De eerste proef ging redelijk. Het was een gewone proef zonder veel risico's.
Tussen de eerste en de tweede proef gaf Oscar me nog een paar tips. Onderandere
dat ik eens goed "arrogant" op mijn paard moest gaan zitten. (Tja dat
valt niet mee, maar ok toch geprobeerd)
Verder had ik wel zin in een grapje om bij me zelf de zenuwen voor de tweede
proef weg te laten vloeien door wat te lachen.
Dus ik parkeerde Laiser naast de auto van de jury. De jury keek al ver omhoog en
toen stelde ik me voor en noemde Laiser bewust Laisertje. De jury keek me heel
verbaasd aan
"Laiser TJE ?
Ik moet anders flink omhoog kijken
" Kortom spanning was weg en we konden beginnen.
Naast de arrogante houding heb ik met meer risico gereden de tweede proef. Ik
heb Laiser met meer druk gereden en wilde hem wat flitsender rijden dan de
eerste proef.
Na afloop hadden Oscar en ik hetzelfde idee. De eerste proef was waarschijnlijk
beter, was ook rustiger en constanter. De tweede was wel voorwaarts, maar soms
wat rommeliger dan de eerste.
De jury van de tweede proef vertelde later nog dat als ik Laiser iets anders in
de draf wist te rijden, dat we dan zo 10-15 punten meer moesten kunnen rijden.
Maar het was een mooi paard, daar hadden de schrijfster en hij het nog over
gehad vertelde hij.
Uiteindelijk waren we verbaasd over de uitslag. Althans we hadden het iets
anders gedacht
Ik was bij de eerste proef 12de (van de 24) met slechts 142 (ik dacht dat ik
hier toch minstens 12 punten meer zou hebben
).
En de tweede proef was ik 7de (van de 24) met 156 punten. Terwijl we daar juist
niet het winstpunt hadden verwacht
Maar goed we zitten nog maar net in de L2 en we hebben nu al vier winstpunten,
dus mij hoor je niet klagen
Oscar wederom hartelijk bedankt voor je hulp vandaag. (PS ik zal vragen aan Laiser
of hij je voortaan iets minder ruw wil knuffelen
)
25-04-2004
Grrr, waarom kan ik nu gewoon niet eens fatsoenlijk op
mijn kont blijven zitten tijdens doorzitten
Tijdens het losrijden had ik echt het gevoel dat we eens flink zouden gaan
scoren vandaag.
Kom ik de ring in en zakt alles langzaam in elkaar omdat ik het niet voor elkaar
kreeg om fatsoenlijk te blijven zitten. Gevolg te brave proef en een andere
proef die echt vreselijk aan voelde. Beide keren 143 punten.
28-04-2004 De gouden tip van mijn instructrice
Mijn instructrice had vandaag de tip
Ik moest voortaan maar zorgen dat het goed onweerde tijdens mijn proef. Dan gaat
Laiser zich namelijk heel mooi tonen
Eigenlijk wilde ik graag buiten lessen vandaag, maar helaas strooide het weer
roet in het eten. Het flitste en donderde er flink op los terwijl ik moest
lessen. Dus zijn we maar uitgeweken naar onze binnenbak. Daar hoorde je het
natuurlijk allemaal nog wat beter.
Soms moest mijn instructrice zelfs schreeuwen om boven de herrie van de regen en
het onweer uit te komen.
Laiser werd van dat alles heet en dan wordt hij heel gaaf
Eigenlijk ging alles heel netjes tijdens de les. Alles wat ik afgelopen weekend
niet voor elkaar kreeg tijdens de wedstrijd ging nu stukken beter.
Zelfs de stukje travers die we vandaag geprobeerd hebben pakte Laiser goed op.
Toch jammer je zo nat wordt en het link is, als je in de regen en tijdens onweer
een proef moet rijden
07-05-2004
Laiser maakt een ritje onder begeleiding van
drie pony's
Gisterochtend heb ik een
klein ritje gemaakt met 3 ponymeisjes van stal.
Ik had toch geen zin om serieus te rijden en had wel zin in een klein ritje.
Een meisje reed op een A pony'tje en de andere twee op een d pony.
Je snapt al, Laiser moest heel rustig sjokken om er voor te zorgen dat de andere
hem bij konden houden .
We reden een stukje achter elkaar over een akker. Ik reed niet voorop, omdat
zodra Laiser iets eng vind hij stil blijft staan en niet verder gaat totdat een
ander laat zien dat het goed is
Toen kwamen we langs een vaart en dat vindt Laiser altijd spannend. (Ik vind het
ook niet supergeslaagd, ik heb namelijk geen zin in een nat pak
) Dus het A-pony'tje aan de waterkant en ik bij de struiken, maar ja daar zaten
ook allemaal enge bosjesmannen in volgens Laiser. Kortom de meiden achter mij
lagen eigenlijk wel dubbel om dat grote paard dat zo liep te miepen.
Eenmaal een stukje verder reden we op een weg met een brede berm. Laiser haalde
opgelucht adem en stapte vrolijk rond. Maar toen we bij een minivliegveldje
waren, was dat toch wel weer spannends. Heel toevallig
ging hij quasi staan kijken waar de pony's bleven. (De held op sokken
) Hij ging pas weer vooruit totdat een van de pony's iets voor hem was.
Vervolgens draafden we een stukje. Ineens schrikt Laiser zich bijna te pletter
van een paar eenden die ineens opvliegen.
Tijdens de draf moest het a-pony'tje flink door lopen en die liep me toen toch
gaaf te strekken en te showen
Vervolgens hebben we nog een flink stuk over een B-weg (zand/stenen) gereden.
Daar moest Laiser en ik regelmatig even wachten op de pony's, want Laiser stapte
al weer vrolijk door.
Maar bij de boerderijen aan het einde van de weg, had hij de begeleiding nodig
van de drie pony's. Want dat was blijkbaar een boerderij die heel eng was
(Ik zag het niet, maar goed
) Geheel zijwaarts stapten we de boerderij voorbij. Kortom Laiser liep flink te
miepen, maar bleef redelijk schuinvoorwaarts gaan
Een van de meisjes zei na de rit, dat ze blij was dat ze zo'n brave pony had.
Want Laiser kon wel moeilijk doen zeg
25-5-2004 Laiser mist het springen net zo erg als ik...
Ach gossie,
Ik dacht dat ik de enige was die onze springlessen zo miste vanwege mijn
blessure.
Maar niets is minder waar zo bleek vanavond.
In de buitenbak stond een laag kruisje opgesteld. Waarschijnlijk had er iemand
gesprongen maar vergeten zijn spullen op te ruimen.
Ik wilde gewoon heel even gaan dressuren. En ik vond dat ik makkelijk om die
hindernis heen kon rijden.
Nou dat heb ik geweten...
Laiser was al helemaal enthousiast toen ik hem uit de wei haalde en hij in de
bak die hindernis zag staan.
Toen die hindernis er nog steeds stond toen we in de bak kwamen om te rijden,
merkte ik al aan Laiser dat hij zoiets had van "Ok dat wordt dus NIET
serieus dressuren".
Nadat we het na zo'n twontig minuten toch eens konden worden dat we gingen
dressuren ging het vrij aardig. Meneer was flink met zijn benen aan het gooien,
maar ging iedere keer toch er graag naar de hindernis
Toen ik hem uiteindelijk één keertje erover heen wil de sturen, zat meneer
binnen No-time in galop en was hij bij de hindernis om er overheen te gaan. (Het
leek net zo'n verslaafde die eindelijk mocht
)
Gelukkig heb ik tijdens dat sprongetje geen last gehad van mijn blessure, maar
ik wilde het niet riskeren door het nog een keer te doen.
Ik zal eens kijken of ik hen volgende week ergens kan laten vrijspringen en
zodra mijn ruiterspier echt weer goed is, bel ik meteen mijn springinstructeur
Misschien vind je het
leuk om iets in het gastenboek
te schrijven?Klik dan hier
Als je een foto wilt kopiëren, vraag dan
eerst even toestemming via een mailtje.