Het M1 debuut op 25 februari 2006

We hadden geen winst, maar het had er wel in gezeten of in ieder geval wel in de buurt van. Helaas werden Laiser en ik het niet eens over wat nu een linkergalop was
Ik heb nog niet eerder verslag gedaan want ik was echt goed moe. Heb nog lekker in bad gelegen en Michel had heerlijk Indiaas gekookt.
Verder nog even lekker met Sanne zitten knuffelen, die had het zo goed gedaan tijdens de wedstrijd.

Gisteren ging echt knudde, en ja, de generale hoort altijd slecht te gaan, maar dit was echt fc knudde eerste klas. Stuiterdestuiter door de bak en vooral alles doen wat niet de bedoeling was. Kortom genoeg stof om flink te lopen stressen.

Vanochtend was ik al om zes uur wakker. Terwijl ik er nog lang niet uit hoefde, ook niet voor Sanne, was ik klaar wakker en het enige wat door mijn hoofd ging waren dingen van Laiser voor tijdens de wedstrijd. Kortom Chrissie weer op en top met wedstrijdstress. Als ik maar geen verliespunt rijd...

We kwamen ruim op tijd aan bij de wedstrijdlocatie. Sanne was diep in dromenland dus die lieten we lekker even in de auto liggen. Laiser was ook lekker rustig dus Michel en ik konden op ons gemakkie even gaan melden en kijken hoe en wat.
We moesten buiten los rijden in een bak die nog hard was van de vorst. Maar die zou snel genoeg los worden, werd ons verteld. Ik heb er wel in gereden maar was een van de weinige ruiters die hoofdzakelijk erin gestapt heeft. Ik vond dat de bak niet echt veel zachter werd terwijl wij er in reden. Later zag ik dat de bak wel losser was geworden, maar goed toen was mijn tijd al voorbij. Eigenlijk kwam dat wel goed uit, nu heb ik Laiser heel rustig los moeten rijden in stap. Met als gevolg dat Laiser lekker rustig bleef en heel goed los kwam in zijn lijf.
Tijdens de eerste proef was ik voor mijn doen eigenlijk behoorlijk rustig. Met als gevolg dat ik tijdens de proef ineens door had dat het zo relaxed ging en dat dat zo fijn was. Laiser bleef dus ook lekker rustig en werkte eigenlijk goed mee. Alleen konden we het jammer genoeg niet eens worden over hoe je nu in een linkergalop rond gaat. Achteraf dubbel jammer, want wat bleek, voor de contragalop krijg ik 7's . (Ben ik eigenlijk wel trots op, want de galop is heel veel verbeterd bij Laiser. Ik vind het wel gaaf dat we dan juist voor de contra al een 7 kunnen halen.) Omdat er een aantal galoponderdelen zijn waar ik dus nu flink onvoldoende had gereden kwam ik uit op 148. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant het is hoger dan ik verwacht had met die galopactie. Het zit er dus blijkbaar al in, dus als we eenmaal het wedstrijd ritme hebben gevonden, moeten we gewoon een wp kunnen rijden.
De tweede proef ging wat minder, maar dat maakte me al niet meer uit. De eerste proef was al beter gegaan dan ik had durven dromen. En mijn knieën deden stiekem wel pijn. Die had ik dus met mijn wedstrijdbroek en mijn nieuwe laarzen kapot gereden. (Prikte goed toen ik later ging douchen).

Het was een fijne jury geweest. Ze gaf voor verschillende onderdelen (contragalop, binnenkomen halthouden groeten, keertwending, etc ) zevens, maar ze schroomde niet om ook een 1 en een paar 3-en uit te delen. Overigens helemaal terecht. Heel fijn was ook het commentaar wat erbij geschreven stond. Zo kon ik heel goed zien hoe ze tot een bepaald cijfer was gekomen. Ook bij de goede onderdelen. Bij de eerste proef stond als afsluiting ook nog dat ze het jammer vond van de galop.

Ik dan misschien geen winstpunt gereden, dat had ik ook niet verwacht, maar ik heb wel een heel tevreden gevoel. ik was zelf tijdens het rijden rustig dat is al iets heel goeds op zich Laiser deed het erg goed. Zelfs Michel wist verschillende dingen als verbetering op te noemen in vergelijking met voorheen. Heel mooi hij wist zelfs echt technische dingen te noemen, dingen die mijn moeder (die toch al de nodige jaartje zelf rijd niet had gezien). En dan zegt hij niets te weten van paardrijden.

Sanne heeft een tijdje het allemaal interessant gevonden, maar het was erg koud en tja binnen was een stuk minder te zien. Dus heeft ze maar heel stoer op schoot gezeten bij haar papa. Ze zat mooi recht op en steunde met haar handen op tafel en was er helemaal klaar voor. Alleen dat tafellaken wat telkens wegschoof onder haar handen was toch maar vervelend

Laden en lossen van Laiser ging netjes. Ooit wordt het nog wel eens een groot paard 

Misschien vind je het leuk om iets in het gastenboek te schrijven?Klik dan hier