5-6-2004     Ik dacht even ontspannen te gaan rijden...

Ik dacht even ontspannen te gaan rijden...

Toen ik aangereden kwam en mijn auto parkeerde, zag ik dat er niemand op stal was.
Heerlijk kon ik lekkerin mijn eentje in de buitenbak rijden. Dacht ik...

Het begon al op stal.

Buiten de stal stond een merrie. Na een tijdje had ze ontdekt dat Laiser op stal stond en kwam ze voor het raampje en de tralies staan van Laisers stal. (De tralies zitten van binnen uit voor de tralies, maar aan de buitenkant kom je dus meteen tegen het glas)
Luid en duidelijk liet ze Laiser merken dat ze hem gespot had. Laiser draaide zich om en vond al die aandacht wel prachtig.
De merrie was flink hengstig en stond zich flink op te winden. Laiser genoot ook van de aandacht en liet z'n joekelorus ook vrolijk naar buiten komen en pompte zichzelf helemaal op alsof hij tweemaal zo groot moest worden als hij al was. (Hij was trouwens wel heel mooi om te zien toen )
Maar goed gelukkig is Laiser geen hengst meer en na een tijdje vond hij zijn hooi toch wel weer wat interessanter dan zo'n oude hengstige merrie voor zijn raam. Hij draaide zich om en liet zich door mij weer poetsen en at vrolijk verder aan zijn hooi.
De merrie was hevig beledigd en begon te bokken/hinniken alles deed ze om Laisers aandacht weer voor zich te winnen.
Laiser vond het allemaal wel grappig en draaide zich maar weer eens om met een pluk hooi nog uit zijn mond hangend.
Ik besloot Laiser maar uit zijn stal te halen en in het gangpad te gaan poetsen, maar dat was geen succes. Merrie nog meer aandacht vragen en Laiser wilde er wel eens een kijkje gaan nemen .
Dus Laiser maar even in zijn stal gezet om de merrie daar weg te gaan halen.
In eerste instantie leek de merrie het wel wat om met mij mee te gaan. Maf hoor zo'n verliefde bejaarde merrie Maar toen ze merkte dat ik haar naar haar stal toebracht was dat toch wel een flinke teleurstelling. Dat vertelde ze Laiser ook door luid te hinniken en hem te roepen. Laiser riep natuurlijk vrolijk terug .
Uiteindelijk is de rust een beetje wedergekeerd toen ze op stal stond en ik verder ging met Laiser.

Maar dat was nog niet alles...

Ik zat nog maar net op Laiser of het paard wat nu tijdelijk bij hem samen in de wei loopt begon hem te roepen. *zucht* waarom heb ik zo'n populair paard Terwijl hij de rest van de paarden nog gewoon buiten zag lopen.
Dat paard (een ruin) begon flink op en neer te rennen en waar ik al voor vreesde gebeurde dus ook.
Daar het maf doen kwam hij met zijn staart tegen de veer die de wei af sluit en kreeg hij dus stroom. Met als gevolg dat hij wegspurte in galop en de veer mee trok voor een stukje, maar wel zover dat hij los schoot.

Ik ben toen razendsnel van Laiser gesprongen en heb hem heel snel ontdaan van zijn zadel en hoofdstel. Daarna heb ik hem opgesloten in de buitenbak en ben ik naar het losgebroken paard gegaan. Gelukkig zag ik iemand aankomen en die riep nog iemand anders zodat we het paard konden gaan vangen.
Dat was nog niet zo eenvoudig want dat paard was net een flinke wei opgelopen die niet afgezet was omdat die wei wordt gebruikt om te hooien. Toen ik bijna bij dat paard was koos hij het hazenpad en schoot er in volle galop vandoor. (Normaal loopt hij flink kreupel wegens een blessure, maar daar was nu niets van te zien)
Uiteindelijk wist ik hem weer richting de andere te krijgen en hebben ze hem daar ingesloten en konden ze hem pakken.
Gelukkig mankeerde hij verder niets.

Toen kon ik dus mijn eigen Laiser nog in de buitenbak gaan vangen. Gelukkig vond hij dat hij al genoeg gek gedaan had met alle andere paarden en kwam hij naar me toe en liet zich makkelijk zadel.
Dus klom ik voor de tweede keer weer in het zadel om te gaan rijden.
Gelukkig zijn er toen geen gekke dingen meer gebeurd en heb ik nog op een heerlijk ontspannen paard kunnen rijden.

10-06-2004

Totaal onverwacht werd ik gevraagd...

Vorige week zat ik op mijn gemakkie een kopje thee te drinken met een bekende van mij. Net voordat we samen een rit zouden gaan maken.
Voor mij totaal onverwacht vraagt ze of ik geen les wil geen op de ponyclub. Dus ik reageerde echt nog van : "ik? "
Ja ze bedoelde dus echt mij. Ze vind dat ik zelf netjes rijd en al een hoop weet om aan de ponyruitertjes te leren. Verder ben ik in het dagelijkse leven juf en heb ik een engelen geduld. Kortom eigenlijk de ideale mix vooor een nieuwe commandante .

Afgelopen zondag ben ik eens gaan kijken en toen heb ik nog wat nagedacht en zo en besloot om voortaan op de woensdagavond wel les te willen gaan geven.

Zoals het er nu naar uit ziet krijg ik dus de kleintjes die alles nog moeten leren.
En zo ben ik dus sinds gisteravond commandante van de plaatselijke ponyclub geworden.

(... ben benieuwd wat die kleintjes zullen zeggen Hé daar heb je die mevrouw van Laiser " Want tja, Laiser is tot nu toch nog een stukje bekender dan ik bij die kinderen )

13-06-2004 Zesde winstpunt binnen en bijna geen pijn gehad  

Het gaat echt lekker de laatste wedstrijden.
Vandaag hebben we er al weer een winstpunt bijgereden. (Natuurlijk dankzij de aanwezigheid van groom, mental coach (was vandaag even heel hard nodig bij de sloot ) en trouwe steun en toe verlaat Oscar.

Nadat Laiser even flink had voetje gevreeën met Michel. (Geloof dat Michel en er blauwe voet aan over heeft gehouden) vertrokken we richting de losrijdring. Laiser vond de auto die stil stonden erg spannend en ik vond de sloot erg spannend aan de andere kant. (ik had geen zin in een nat pak)

De losrijdtijd was ineens veel korter dan dan dat ze gezegd hadden en toen viel er ook nog iemand uit.

Helaas waren de zandbanen erg zwaar om te rijden. Veel zwaarder dan de vorige keer. De eerste jury hield daar duidelijk rekening mee volgens mij. Maar het was niet eenvoudig om je paard in die banen met de juiste impuls te laten lopen.

Maar goed ik heb alleen aan het einde van mijn tweede proef even mijn spier gevoeld. (Gevoeld dus niet echt super pijn) En nu doet het helemaal geen pijn meer. Dus dat gaat ook heel goed.

Verder hebben we weer een winstpunt erbij en staat de teller dus op 6. Kortom ik ben erg tevreden aangezien we weer een puntje hebben gereden en ik nu geen pijn heb.
We hebben nu 6 winstpunten.
Voor de eerste proef had ik 160 punten en was ik zesde.
Voor de tweede proef had ik dus maar 144 punten en was ik achtste. (Had ik eigenlijk wel gedacht wat meer punten te hebben )

11-07-2004  Geen puntje gescoord. Maar heel verbaasd om knol

Vrijdag had ik nog even een dagje dat ik samen met Oscar de puntjes op de i gezet had zodat we zaterdag toch wel twee goede proeven neer konden zetten.

Gistermiddag had ik dus wedstrijd.
Ik geloof dat ik een van de weinige ruiters was die eigenlijk stiekum wel blij was met die regen en wind.
(Dan zitten er namelijk geen dazen die mijn paardje opvreten )

Laiser heeft me vandaag echt doen verbazen. Wat een dappere dodo wordt het toch. Je zou spontaan vergeten dat het ook anders kan.

Normaal kan Laiser erg lopen te vervelen met een ik-ga-wel-de-trailer-op-of-toch-maar-niet-spelletje. Maar gister liep hij me zowat omver terwijl hij de trailer in wilde lopen, zodat ik me evenwicht verloor en hem dus wel opzij mee moest nemen terwijl hij de plank op liep.
Gelukkig kon ik me redden van een struikelpartij en liepen we de tweede keer richting de trailer en meneer liep erin alsof hij nooit iets anders deed.

Op het wedstrijd terrein had Michel Laiser alvast uitgeladen terwijl ik naar het secretariaat liep. (Die twee vermaken zich altijd wel met elkaar )
Eigenlijk wilde ik gaan zadelen toen ik terug kwam, maar het begon toch wel erg te regenen. Dus leek het me eigenlijk wel een strak plan om dat verder te doen in de trailer. (Michel stond daar al in te schuilen terwijl hij Laiser vast had aan een halstertouw). Laiser stond half voor/half naast de laadklep te kijken wat er nu eigenlijk te doen was. Michel nodigde hem uit om ook in de trailer te komen schuilen en wat schets mijn verbazing. Laiser stapt gewoon schuin die laadklep op om samen met Michel in de trailer te gaan schuilen. (Nou ja zeg, en anders loopt hij zo te meuten )

In de trailer heb ik hem toen opgetuigd en toen de erge bui voorbij was ben ik erop gestapt en richting losrijdring gereden. Toen ik net in de losrijdring was, reed hij heerlijk, maar ja toen moest ik nog gaan losrijden.
Tijdens het losrijden maakte hij zich steeds sterker. En wat ik ook probeerde ik kreeg het niet voor elkaar om hem daar los te krijgen. (Waarschijnlijk deed ik dus onbewust iets verkeerd, maar ik kreeg het niet opgelost)
Jammer genoeg in de proeven was hij me iets te vlug af met sterk maken. Ondanks alle goede wil, kregen we het dus niet voor elkaar om te rijden zoals de dag ervoor tijdens het rijden.
Obelixje was meegeweest op wedstrijd en we waren er allebij over eens dat het deze keer waarschijnlijk geen winstpunten op zou leveren.
Tijdens de prijsuitreiking bleek dat ook.
We hadden 155 (altijd frustrerend op een puntje na een winstpunt ) en 151 punten.
Op zich nog niet slecht en lagen de punten eens van beide proeven aardig bij elkaar. En we zaten ergens in de middenmoot dus we hoefde ons niet te schamen.

Nu rijden we tijdens de Waspikse Ruiterdagen gewoon weer twee keer mee en rijden dan hopelijk wel gewoon de punten die we kunnen rijden.

7-14-2004     De M-knopjes gaan steeds beter functioneren. 

Vandaag was het weer tijd voor dressuurles.
Het weer hielp heerlijk mee om lekker buiten te kunnen rijden.
Het was niet te warm, een beetje een windje. Kortom ideaal weer om bijna daas-vrij te rijden.
Toen ik begon met de les begon het ook wat te regenen en dat vond ik helemaal fijn. Geen dazen
Ik heb dan ook lekker gereden. Tijdens de les hebben we wat tempowisselingen gedaan. Ging wel netjes dus was ook weer fijn.
Verder hebben we weer wat M-oefeningen gereden. Want tja dat komt ook steeds dichterbij.
De M-knopjes gaan steeds beter functioneren. De storingen worden al minder en zijn steeds makkelijker op te lossen.
Keertwending om de achterhand naar links gaat eigenlijk al heel netjes. Rechtsom vindt Laiser nog wat moeilijk omdat hij daar niet genoeg aan mijn been is.
De contragalop gaat eigenlijk ook al fijn en steeds beter.
Schouderbinnenwaarts en schoudervoor heb ik heel veel in stap geoefend. In draf vond ik het niet altijd even makkelijk gaan. Nu moest ik tijdens het schouderbinnenwaarts overgangen maken naar draf en dan schouderbinnenwaarts blijven rijden terwijl ik in draf bleef. Dat was een stuk makkelijker. Zowel voor mij als voor Laiser.
Tussendoor heb ik hem ook even al beloning voor iets over een hindernis heen gestuurd. (Vond hij ook helemaal niet erg )
Kortom ik had heerlijk gelest en heerlijk gereden. Nu de oefeningen nog meer verfijnen en zorgen dat alles soepeltjes gaat verlopen. Dan kunnen we over een tijdje als we voldoende winstpunten binnen hebben M1 gaan starten.

sept 2004

Heerlijk ontspannen wedstrijd gereden en winstpunt Vandaag was het dan weer eens zo ver.
Laiser en ik op wedstrijd.
Helaas kan Michel net als vandaag voorlopig een hoop wedstrijden niet mee omdat hij in Amerika zit voor zijn werk. Verder waren een heleboel mensen die anders wel eens mee gaan ook druk met andere dingen, dus leek het er erg op dat we er voor het eerst alleen voor stonden. Maar gelukkig bleek vrijdag dat een nieuw stalgenootje ook op dezelfde lokatie moest starten en ongeveer ook nog dezelfde tijden. Haar moeder zou proberen mij ook voor te lezen.

Met twee trailer vertrokken we naar Duykse Hoef. Het was er al erg druk met trailers die 's ochtends al moesten rijden. Onze ringen startten pas om 13.15 en 13.30 uur.

Omdat mijn stalgenootje wat meer tijd nodig had om los te rijden, bleef ik bij Laiser die nog vrij rustig op de trailer stond. Na een tijdje begon ik alvast met me klaar te maken om Laiser te zadelen. De moeder van het stalgenootje kwam er al aangelopen om te kijken of ze me nog ergens mee kon helpen. (Echt heel fijn was dat )

Het rijden naar het losrijdterrein ging wonderbaarlijk goed. Dit is de eerste keer in jaren dat ik daar in één keer naar toe kon rijden zonder dat Laiser ook maar ergens bang van was. En er waren een hoop dingen die eng konden zijn, maar hij was zo stoer. Het deed hem heel weinig.
Ik begon hem gewoon te rijden zoals ik thuis ook altijd doe. Hij werkte echt super mee. Lekker lang en laag, maar heel goed zijn achterhand eronder. Zo goed zelfs dat ik mensen aan de kant tegen elkaar hoorde zeggen dat mijn paard zo goed laag en rond liep en toch zijn achterhand er zo goed bij zette. Dat was de manier waarop het moest. (Volgens mij hadden ze niet in de gaten dat ik het hoorde, maar ik moet zeggen het voelde als een mooi compliment )

Tijdens het losrijden voelde Laiser dus heel fijn en soepel aan. (Dat was wel wat anders dan na die steigerpartijen van afgelopen dagen.) Ik heb dus hem gewoon soepel gehouden en attent, maar verder was hij fijn aan de hulpen.
Mijn ring starten ruim 5 minuten eerder dan gepland, en die van mijn stalgenootje liep flink uit dus het we kwamen in de knoei met voorlezen. Gelukkig was er een jongen die mij ook wel voor wilde lezen. (Wat hij echt heel fijn deed )

Laiser en ik gingen beide heel relaxed de ring in. Echt zo fijn was het nog nooit gegaan. Laiser is niet eenvoudig om fijn door te zitten, maar ik heb nu voor het eerst twee proeven heel goed door kunnen zitten. Totaal geen problemen gehad. Verder liep hij heel braaf en langzamer dan ik normaal doe. Ik was dus eigenlijk nog wel een beetje bang dat het er te tam uit zou zien. Maar dat was niet volgens de mensen die gekeken hadden. Er zaten veel stukken in die echt heel fijn gingen. Ook het afwenden in galop bij B en dan een volte van 15m bij X en tussen X en E een overgang naar draf en dan bij E rechterhand ging echt heerlijk. Voor die onderdelen had ik dan ook een 7 .

De tweede proef ging ietsje minder dan de eerste proef. Maar op zich ook nog fijn. (Al vloog ik wel een keer flink uit de ring ) Maar toen ik de ring uit kwam had ik echt zo iets van. "Wat heb ik lekker ontspannen gereden" Ik was dus zeer tevreden. Ook was het weer een wedstrijd zonder pijn aan mijn been geweest dus ik was al zeer tevreden. Natuurlijk was ik nog nieuwsgierig naar mijn punten. Maar ik had voor mezelf al uit gemaakt dat dit een hele fijne wedstrijd was geweest. Misschien niet flitsend, maar ik weer zeker dat zowel Laiser als ik lekker ontspannen waren.

Uiteindelijk bleken we voor de eerste proef 157 te hebben en voor de tweede proef 147. Winstpunt nummer 7 is dus nu ook weer binnen .
Nu maar hopen dat we in november de laatste puntjes halen voor de M. Dan starten we volgend jaar M1. (Tenminste dat is mijn streven).

Misschien vind je het leuk om iets in het gastenboek te schrijven?Klik dan hier