Tweede kwartaal van 2003
07-04-2003
Vandaag ben ik jarig 
En dat moest natuurlijk ook in de klas gevierd worden.
Want als de juf jarig is is het een hele dag FEEST !
En wat hebben die lieve schatten nu gedaan...
... ze hebben met z'n allen geld bij elkaar gelegd. Eén van de kinderen is naar
de ruitershop geweest en heeft een mooi groen fluwelen sjabrak uitgezocht.
Nou je snapt wel, deze juf was heel blij met haar cadeau van de klas.
13-04-2003
Aj ik geloof dat ik een echte dressuurmuts word...
Tja hoe kan ik dit uitleggen...
En zoals jullie misschien wel hebben gelezen heb ik van de kids uit mijn klas
een mooi groen fluwelen sjabrak gekregen. En van het geld dat ik van mijn opa
heb gehad voor mijn verjaardag ga ik onder andere bijpassende bandages kopen. Ja
ja de bestelling is al gedaan bij de ruitershop. Ze hadden de juiste tint
namelijk niet op voorraad.
Maar vandaag kreeg ik nog een sjabrak, een bordeaurode van BR met een mooi
koordje erom heen gestikt (geen fluweel, maar ook heel mooi).
Karin vroeg meteen of ik daar ook een bijpassend setje bij had. En ik moest
eerlijk bekennen dat ik dat inderdaad heb
. Net als bij mijn wedstrijdsjabrak, daar heb ik ook witte bandages bij.
Marco vroeg waarom heb je dan witte bandages, die worden toch heel snel vies?
"Eh ja, maar..." En ik hoor mezelf gewoon zeggen dat dat mooier is bij
een wit sjabrak. Dat is het een passend geheel. En wat was dan de functie werd
er gevraagd. Nou dat is eenvoudig uit te leggen, als ik in een vochtige bak op
of een soffige losrijterrein moet rijden, worden de bandages vies en blijven
zijn benen schoon. Met als gevolg dat als ik in de ring moet ik de vieze
bandages af kan laten doen en dat Laiser mooie
schone benen heeft. 
18-04-2003
Gisteren was ik even een pennymeisje 
Ik had een rijbroek aan met daarop een shirtje.
Verder van die ienieminie sokjes en dan gympen (want die liepen de hele dag al
zo lekker) en een boktcap op.
Ik had Laiser aan de longe gezet en hem aan het werk gezet. Hij liep netje en
hij kreeg van twee stalgenootjes complimenten dat het er zo goed uit zag.
En ineens viel het me op, wat een "echt" paard hij al aan het worden
is. Het wordt al een echte gespierder bink.
En met die glans erover heen is het natuurlijk helemaal
.
Toen ik klaar was met het werken van hem, besloot ik om hem zonder zadel uit te
gaan stappen. Dus zo gedacht zo gedaan. Ik gooide alle longeerspullen eraf,
maakte de teugels los zodat ik ze weer vast kon houden en klom op mijn paard.
(En voordat de rest er erg in had zat ik zonder zadel als een echt pennymeisje
op mijn paard
)
"Jeetje zeg, hoe ben jij daar nu zo snel op gekomen?" Tja dat is mijn
geheimpje 
Maar toen ik daar zo vrolijk rondstapte aan een lang teugeltje, zonder zadel op
de rug van mijn paard met mijn gympies aan, gaf dat wel een heel onbezorgd
relaxed gevoel.
Er werd ook al gezegd dat ik zo klaar was voor een heus ponykamp
.
(Stiekem toch wel leuk hoor, om zo af en toe een pennymeisje te kunnen zijn.
)
19-04-2003
Vandaag heb ik wedstrijd gehad bij Duykse Hoef te
Kaatsheuvel. En ik had een heuze groom
.
Oscar had aangeboden om mij te willen helpen op wedstrijden zodat ik niet altijd
in mijn uppie hoefde en dat Michel ook niet altijd mee hoefde. (want ja als niet
rijdende partner is het niet altijd leuk om weer op wedstrijd te gaan.)
Terwijl ik Laiser in stond te vlechten met naald en draad, verraste Oscar mij
daar eerder te komen dan ik verwachtte. Maar dat kwam mooi uit ik was namelijk
wat aan de late kant
.
Nadat ik een vlechtje had vastgemaakt, feliciteerde Oscar mij nog met mijn
verjaardag. En wat schetste mij verbazing, ze had ook nog een cadeautje mee
genomen
. Laiser vond het wel interessant zo'n ritselpapiertje. Maar wat er uit kwam was
nog veel mooier. Ik kreeg voor mijn stoere bink een mooi zwart halster met
gouden paardjes. Kortom een chique wedstrijdhalster
.
Je snapt natuurlijk wel dat het vandaag meteen gebruikt is.
Daarna bood Oscar aan om Laiser's staart al vast uit te gaan pluizen. Dat was
natuurlijk helemaal handig, dat scheelde mij weer een hoop tijd. En het
resultaat was super hoor. Ik kon zijn staart heel makkelijk vlechten, en toonde
lekker vol.
Toen we eenmaal helemaal klaar waren was Michel inmiddels ook gearriveerd en
konden we vertrekken richting Kaatsheuvel. Laiser hoefde alleen nog maar
eventjes de trailer in...
... alleen dacht Laiser anders over dat eventje
. Jeetje wat kan die moeilijk doen zeg. Zo moelijk heeft hij nog nooit staan
doen met laden. 
Maar na een tijdje besloot hij dan toch maar om de trailer in te rennen. *zucht*
paarden 
Op het wedstrijd terrein haalden we Laiser uit de trailer en wat is het eerste
wat meneer doet? Juist gras (vr-)eten. Hij liep me daar een partij te grazen.
Als je niet beter zou weten, zou je denken dat hij thuis nooooooooit gras te
eten krijgt. 
Om bij het losrijterrein te komen, moest ik eerst nog langs allerlei
"spannende" dingen rijden. Dus ik achter een ander paard aan gegaan en
Laiser liep mee, maar was bloednerveus. Maar dat paard moest naar het
springterrein en wij naar de dressuurringen.
Geen probleem hoor Baasje, daar zijn ook
paardjes. Mag ik daar ook mee gaan spelen, mag ik? 
Tijdens het losrijden liep Laiser eigenlijk al goed. Beter dan ik verwacht had.
Na een tijdje begonnen al die paarden hem toch wel een beetje te irriteren. En
ik voelde hem al dwars worden. Ik wist dat als ik op dat moment zou gaan
galopperen, dat hij eerst zou bokken. Dus zette ik hem in de galop. Beter hier
zijn energie even eruit gooien dan in de ring. Dus daar ging een bokkend paardje
en even later galoppeerde hij vrolijk het terrein over.
Oscar meldde me regelmatig hoeveel tijd ik nog had om los te rijden. (Goed werk,
wist ik of ik wat meer moest gaan doen of hem even op de relaxstand moest zetten
)
Aangezien Laiser steeds geïrriteerder werd van al die paarden kriskras over het
veld, was ik blij dat we naar de ringen mochten. Daar liep hij een heel mooi
braaf drafje. Dus ik dacht nog dat moet goed gaan. Maar dat had ik beter niet
kunnen denken...
Oscar meldde me bij de jury als hier komt Christianne .... met Laisertje. En
toen ik mezelf nog even meldde met mijn hoofd naast de schoft van Laiser omdat
ik anders de jury niet kon zien, moest de jury lachen. Hij zag de humor er wel
van in dat we Laiser even omgedoopd hadden tot Laisertje.
Helaas verging mij het lachen al snel, want bij het derde onderdeel vertoonde
Laiser verzet, en gaf hij me duidelijk te kennen er geen zin in te hebben. Ik
voelde meteen aan dat ik deze proef maar uit moest zien te zingen, omdat ik
anders wel eens om een bokpartij en wellicht weer zwaaien naar de jury (was
trouwens in precies dezelfde ring als toen
).
Uiteindelijk werkte Laiser nog redelijk mee en ging het nog wel een beetje. (met
de nadruk op een beetje)
Vrijwel meteen kon ik door naar de tweede ring. En vreemd genoeg wekte laiser nu
super mee en liep heel mooi. Hij liet zien dat hij echt wel een L paard was. Hij
voelde ook lekker en de galop was lekker krachtig. Zelfs onderdelen die anders
nog wat moeizaam kunnen verlopen, deed hij nu alsof hij nooit anders deed.
Ik was zeer tevreden over deze proef. En de supporters
waren ook zeer tevreden.
Dit was dus typisch Laiser, het éne moment nog net zijn middelvinger nog niet
op steken en het volgende moment de sterren van de hemel lopen. Maar goed dat
houd het wel spannend. Je weet nooit hoe het zal verlopen.
Terwijl ik terug stapte naar het parkeerterrein kletste ik nog wat met een
amazone die ook terug stapte. Ze vroeg nog hoe het was gegaan. Dus ik vertelde
dat de eerste proef knudde was en dat ik zeer tevreden was over de tweede.
"Ja wat rijd jij nu M1 of M2?" "Ik rijd L1
,
was toen mijn antwoord. (altijd leuk als mensen je hoger inschatten
)
Voordat de terug gingen naar stal, liepen Oscar en ik nog even naar het
secretariaat omdat we daar nog iets moesten vragen voor mijn zusje die morgen
start. Terwijl we daar naar toe lopen, zien we een vosje zonder ruiter op ons af
crossen. Het paardje was duidelijk over de rooie.
Langs alle kanten kwamen mensen aangerend die op hem afvlogen. (met als gevolg
dat het dier nog verder in de stress raakte)
Ik stond op een ander stukje en zei heel kalm en rustig dat hij braaf was en
nodigde hem uit om bij mij te komen. Toen hij vlakbij was stak ik mijn hand niet
uit. Ik zag gewoon dat hij dan weer zou schrikken. En dat verbaasde het dier
eigenlijk wel. Omdat ik in een hoek van het weiland stond moest het paard al
afremmen en draaien. En om de een of andere rede kwam hij toen terug naar me en
liet zich rustig pakken. Dus Oscar en ik wilden net op zoek gaan naar de
eigenaar, maar daar kwamen al een jongen en een meisje aan gelopen. Bleek ik een
paard van Maikel van de Vleuten gevangen te hebben. 
Nadat we Laiser naar huis hadden gebracht was het tijd voor de prijsuitreiking.
Ik was heel benieuwd naar mijn punten. Voor de eerste proef zou het niet veel
zijn, maar die tweede zou wel eens een winstpunt waard zijn geweest. Maar goed
je weet niet hoe de jury er over denkt.
Voor mijn eerste proef heb ik 147 punten gekregen. (en dat was meer dan ik
verwacht had) en was ik 13de van de 22.
En mijn tweede proef verbaasde me helemaal. Ik had maar liefste 22 punten meer
dan mijn eerste proef. Ik had 169 punten. (dus 2 winstpunten). Wat was dit gaaf.
Mijn eerste buitenwedstrijden in de L1 van dit seizoen en dan meteen 2
winstpunten, dat was een goed begin 
04-05-2003
Vandaag had ik wedstrijd bij de Ponhoeve in Waspik. Ik
hoefde om kwart over zes mijn eerste proef te rijden, dus kom ik lekker overdag
gaan tutten met vlechten en wassen.
Oscar was vandaag weer groom. En heeft echt super geholpen. Alleen dacht ik dat
ze een groom was voor Laiser en mij, maar daar dacht Laiser anders over. Hij
eiste haar helemaal voor zich alleen op.
Terwijl ik mijn startgeld ging betalen en vragen of ze op schema liepen heeft
Laiser Oscar duidelijk gemaakt dat hij van haar eiste dat zij dat overheerlijke
gras (wat op een ander altijd beter smaakt
) voor hem ging plukken terwijl hij nog in de trailer stond.
Meneer scheen de trailer half af te breken als hij niet iedere keer verse
aanvoer kreeg van Oscar. (Ach je hebt het hoog in je bol of je hebt het niet hè
Laiser
)
Toen ik terug kwam hebben we hem er maar uit gehaald, want ik vond het een
beetje te dat Oscar iedere keer gras moest plukken om mijn paard in bedwang te
houden 
Daar is hij weer aan het vreten geslagen, ja je kunt het niet eens eten meer
noemen bij hem
.
Tijdens het omkleden en zadelen heeft Laiser ook ieder paard wel even laten
weten dat hij ook weer van de partij was. Hij heeft weer wat af gehinnikt.
Toen ik op weg ging naar het losrijterrein vond hij het allemaal wat spannend.
Hij had toen op sommige plekjes echt even een mensenvoorbeeld nodig om ergens
langs te lopen. Om dan vervolgens met een air verder te stappen of dat hij de
stoerste bink
was die er op het terrein rond liep. Hij liep me te showen en rond te kijken.
Het was gewoon komsch om hem bezig te zien. En ik, ik had door zijn gedrag
totaal geen wedstrijdzenuwen meer. Jeetje mina wat liep hij zich toch uit te
sloven.
Eigenlijk was ik wel een beetje huiverig hoe hij het in de ring zou doen. Heel
de ring was afgezet met witte hekjes en de letters stonden op grote bloembakken
(zonder bloemen
). En de vorige keer dat ik zoiets had om de ring, kon ik hem bijna niet op de
hoefslag krijgen.
Maar dat was echt geen probleem voor hem vandaag.
Ook tijdens de proeven liep hij zich uit te sloven en ondertussen goed op zijn
omgeving lettend of iedereen hem toch wel zag. Tja dat hij toen ook nog op mij
moest letten was wat minder maar hij had zoveel lol. En ik ook, want ik had echt
zoiets van :"moet je dit zien, is dit mijn onzekere heldje op sokken?"
"Hij liep echt als een grote macho over het terrein. 
En iedereen moest hem zien vond hij. Mijn allereerste wedstrijd met Laiser was
ook hier, maar toen was het toch echt een heel ander onzeker paardje. En nu.
Nu had hij echt zo'n uit straling van : "Hi
I am Bond, Laiser Bond"

Uiteindelijk heeft de eerste proef ons nog een winstpunt opgeleverd en werden we
herkent door de jury. "Hé dat is een bekend gezicht" "Hé ik
word al herkend
".
De tweede proef werd hij te sterk voor mij en had ik helaas niet meer de kracht
om hem goed te rijden en was het dus ook niet voldoende voor een winstpunt. Dat
maakt het totaal nu op vijf winstpunten. Het gaat echt hard nu
.
Maar wat heb ik een lol gehad vandaag. En wat heeft Laiser vandaag genoten van
alle aandacht die hij kreeg. Ik mag wel oppassen dat meneer niet naast zijn
hoeven gaat lopen met die air die hij vandaag had
.
09-05-2003
Na al die berichten gelezen te hebben van wie er
allemaal ingeloot worden voor het Horse-Event vond ik het toch wel jammer dat ik
nog steeds niets gehoord had...
.. tot vandaag 
Ik kreeg een brief thuis dat ik nummer 3 ben op de reserve lijst voor het
onderdeel dressuur op zondag. Dat is toch ook wel weer leuk nieuws
.
Maar ja hoeveel zullen er af vallen...
Het zou wel leuk zijn natuurlijk. Eerst de 24ste groot feest, en dan de 29ste
naar Deurne. Nu maar duimen dat er drie uitvallers zijn 
11-05-2003
Vandaag had ik met Renaat afgesproken om een ritje te
gaan maken.
In eerste instantie vond Laiser het niet grappig dat ik hem uit de wei ging
halen. En nog minder dat hij niet bij ieder grassprietje stil mocht gaan staan
om dat te bestuderen en keuren op smaak en kwaliteit.
In de stal vond hij het ook nog vervelend dat ik hem uit de wei had gehaald
terwijl er zo'n mooi ochtend zonnetje scheen. Je
zag hem denken och jee ze moet weer hoor 
Maar toen ik hem begon te zadelen en hem het borsttuig aandeed begon er langzaam
aan een lichtje te branden
. En toen ik mijn cap opzette snapte hij dondersgoed was de bedoeling was.
Borsttuig+cap=buitenrit 
Hij draafde letterlijk de stal uit. Renaat moest nog lachen om zijn gehaastheid.
Laiser had er zin in dat was duidelijk. De weg naar de bak legde bij stappend en
dribbelend af, hij was helemaal opgewonden. Olly het paard van Renaat had nog
niets in de gaten en begreep niet waarom Laiser zich zo druk maakte.
In de bak kreeg ik net de kans om op te stijgen, maar al snel wilde Laiser de
bak uit lopen en de bosweg op stappen. Pas toen we echt weggingen ging er bij
Olly ook een lampje
branden.
Normaal kan Laiser Olly niet bijhouden, maar vandaag was dat pas een probleem
toen we aan het einde van de rit waren. Aan het begin waren er stukken bij dat
olly stevig door moest lopen om Laiser bij te houden.
En de witte voetenvreters zullen jullie je afvragen? Nergens te bekennen
Maar ja, na de showbinken actie van afgelopen zondag kan je dat eigenlijk ook
niet meer doen hè.
Past niet bij het imago van een stoere macho.
En ik dacht altijd dat Laiser alleen maar verzameld kon galloperen als hij
voorop ging. Nou die illusie ben ik ook al weer armer. Want vandaag maakte het
hem niets uit, hij moest en hij zou Olly voor blijven. (Dat deed hij toch wel,
want we hadden afgeproken niet maast elkaar te gaan galloperen aangezien de
heren dan al snel een wedstrijdje gaan houden
) Laiser is zigzaggend over de pad gegaan en uiteindelijk leek hij te snappen
wat ik wilde. (Olly snapte niet waarom Laiser zo heen en weer sprong, waar was
hij nu weer bang van
)
Het gekke dan van Laiser is dat als ik hem dan vervolgens laat stappen, dat hij
aan een lang teugeltje gewoon bij me blijft stappen.
Bijna thuis deed Renaat nog een klein galopje. En Laiser die stapte braaf aan
een lang teugeltje verder. Maar als ik op dat moment mijn teugels op had gepakt
en iets anders was gaan zitten, waren we in een mum van tijd bij Renaat.
Na afloop genoot hij nog lekker van een welverdiende douche en kon niet wachten
tot hij weer terug mocht in de wei om meteen zijn avonturen weer te vertellen
aan de anderen die thuis waren gebleven...
18-05-2003
Vandaag gelukkig geen showbink onder mijn kont. Maar
om nu te zeggen dat ik nu super heb gereden nou nee.
Het ging redelijk. Ik heb ook geen winst gereden (bij de tweede proef op 1
puntje na
)
Verder kwam de ringmeester naar me toe dat ik niet met zweep zou mogen rijden
Ik heb hem toen verteld dat je tot en met de L2 met zweep mag rijden. Dat wist
hij niet, vreemd dus... Ik ben thuis al wel regelmatig zonder zweep aan het
rijden, maar vandaag has Laisertje het toch echt af en toe wel even nodig dat
hij even bijgetikt kon worden.
Helaas had ik voor mijn wedstrijd geen les meer kunnen hebben. Wat logische is
want mijn instructrice heeft een zware hersenschudding. En daardoor moest ik
zelf een beetje gaan vogelen om een probleempje op te lossen. Maar goed Oscar (Supergroom)
heeft wat tips gegeven waarmee ik aan de slag ben gegaan en dat werkte goed.
Na de prijsuitreiking hebben een stalgenootje en ik nog evn bij de Z1 zitten
kijken. Maar wat was het niveau daar laag zeg. We hebben toch een hoop
combinaties gezien maar er was er maar één die echt terrecht in de Z reed. De
rest had hun paard niet goed voor elkaar. Het paard droeg zich niet tijdens het
lopen. Er was zelf iemand van wie het paard zo scheef als ik weet niet wat liep.
Eén ding vond ik heel goed van een jury. Er reed een vrouwtje op een heel braaf
ogend paard. Het paard werd alleen voortdurend met wielsporen in zijn zij
gestampt. Na de proef is de jury uit het jury ho gekomen. Gooide de benen van de
amazone naar voren en bekeek het paard ter hoogte van de sporen. Aan beide
kanten. Aan heel de houding van de jury zag je dat hij zich echt ergerde aan
haar manier van rijden. Maa het jurylid had het wel goed gezien. Het paard was
wel degelijk kapotgereden. En dat vind ik zo jammer. Ik wil helemaal niet zeggen
dat ik geweldig rijd, integendeel, maar als je je paard alleen maar op de sporen
rijd en hem voor flink in zijn mond ligt te trekken, ben je volgens mij verkeerd
bezig.
Verbasingwekkend hoe sommige mensen dan toch nog met een air kunnen rijden...
Tuurlijk kun je wel eens hebben dat je een keer je paard doorrijd op de sporen,
maar hier zat volgens mij nog net geen eelt op die kale plek.
05-06-2003
Ja hoor, de dierenarts had in 2003 nog niet voor
Laiser hoeven komen. Dus Laiser vond het wel gezellig om weere eens te zorgen
dat hij op visite moest komen 
Toen ik Laiser uit de wei haalde was er nog niets aan de hand. Hij sjokte rustig
met me mee naar de stal.
In de stal lag nieuw hooi/kuil en dat was wel weg lekker volgens Laiser. Mij
leek het een beetje te lekker. Ik had nog zoiets van Oh jee, hij eet wel erg
gulzig als dat maar niet een herhaling van 2,5 jaar geleden wordt. (Toen heeft
de dierenarts met spoed bij Laiser moeten komen ivm een
slokdarmkanaalverstopping en zijn luchtwegen werden toen ook bijna afgesloten,
toen dacht is echt dat hij er geweest was.)
En ja hoor binnen een paar minuten was het raak. Hij begon al te hoesten en te
proesten. En de klodders slijm vlogen al weer door de stal. 
Ik zag de prop gewoon zitten. Omdat hij nog wel gewoon kon ademen besloten we
het eventjes aan te kijken en hem te masseren en hem dmv een fles proberen te
laten drinken. Ik hield zijn hoofd helemaal omhoog en de staleigenaresse goot
water in zijn mond. Laiser slikte telkens wel, maar het water kam er daarna net
zo hard weer naar buiten met een hoop slijm erbij.
.
Ondertussen hadden we de dierenkliniek ook al gebeld voor tips om te handelen.
Maar toen we ze weer aan de lijn kregen vroegen ze wat we wilden, het nog een
uurtje aankijken of dat er een Dierenarts kwam. Omdat de prop pas een paar
centimeter was opgeschoten in zo'n 50 minuten, zei ik dat ik het toch wel fijn
vond als ze kwamen. Het was immers duidelijk dat het Laiser niet lukte om het
zelf op te lossen.
Na een tijdje was de dierenarts er en werd er een neussonde ingebracht. Maar
volgens mij zijn we toen nog een dik half uur bezig geweest om de prop weg te
krijgen. Het zat flink vast allemaal. Omdat we een grapje maakte dat we de
tuinslag er anders een op zouden zetten, kwam de dieren arts op het idee om de
slang die in Laiser's neus zat aan te sluiten op de kraan om zou met ietsje meer
kracht de prop proberen op te laten lossen. Stukjes bij beetjes kwam het door de
slang terug en opeens zag ik het nog verder schieten.
Laiser was nog helemaal beduusd maar toch wel blij dat die slang uit zijn neus
was 
Ik heb hem daarna nog even wat in de bak laten kuieren op zijn gemakkie. (Was
het hem toch weer gelukt om onder de les uit te komen, alleen is het op deze
manier voor mij wel een duur grapje)
Daarna nog een emmer slobber (goed nat) gegeven en toen ik er helemaal van
overtuigd was dat het goed was, ben ik weer naar huis gegaan. (Nadat ik al het
slijm in de stal en gang opgeruimd had)
07-06-2003
Na de actie van Laiser van afgelopen donderdagavond
was ik benieuwd hoe de proeven vandaag zouden gaan.
Tijdens het losrijden ging het heel goed. Om niet te zeggen zeer fijn
Ik dacht dus dat het wel goed zou komen met de proeven.
Tja daar dacht Laiser anders over. Het begon al met aanmelden bij de jury. De
zon scheen precies op de auto, de deuren stonden open, en ze hadden nieuwe witte
palen en hekjes. Kortom dé ingredienten voor een "Ik-ben-bang-actie"
van Laiser. Gelukkig hield hij het beschaafd en kreeg ik hem al snel door heel
de ring heen zonder dat meneer wegsprong of draaide. Maar Laiser zo Laiser niet
zijn als het hierbij bleef. Hij fopte me tijdens de proef.
Hij bokte naar een daas die op zijn kont zat. Tja je moet wat als paard 
En vervolgens ging hij weer heel erg inhouden en probeerde even of het
steigerknopje nog werkte, maar helaas voor hem had ik dat knopje verwijderd en
kwam hij niet ver omdat hij verder werd gedwongen.
Aangalloperen moet je eerst ook op de plaats doen, en pas als je nog een extra
por krijgt moet je voorwaarts (volgens mijn lieftallige shetlander
) Met als gevolg dat we laatste werden met 149 -2. (Ach we waren eerste van
onder af aan)
Gelukkig werkte Laiser tijdens de tweede proef wel weer mee en de streken die
hij me in de eerste proef leverde liet hij nu achterwege. Hij kan het wel, hij
moet het alleen willen
(Het is toch zo'n schatje
) Met als gevolg dat we nu 160 punten reden. Kortom ons zesde winstpunt in de
L1, nog vier te gaan...
Eenmaal de ring uit vond Laiser het tijd om het terrein eens op zijn dooie
gemakkie te gaan verkennen en slenterde tussen de trailers en vrachtwagen en
wierp overal een nieuwsgierige blik naar binnen.
Gelukkig was er bij de eigen trailer heerlijk fris water om te drinken. En
helemaal lekker was nog wel dat Michel de jerrycan nog even leeg goot over zijn
rug.
Hij keek echt zo naar andere paardjes "Lekker joh
, ja het kost wat zo'n baasje, maar dan heb je ook wat
"
Er sprak me trouwens ook nog een vrouw aan. Ze had me al
zien rijden, maar ze wilde toch even zeggen wat een geweldig paard ik had. 
Stacey
had me voorgelezen, en ze zei nog heel mooi, "die mevrouw vind Laiser een
geweldig paard zei ze
"
28-6-2003
Laiser was in het begin van het losrijden erg fris. Bijna net zo fris als
gisteren, en toen heeft hij toch echt wel geprobeerd of hij me er af kon bokken
.
Maar gelukkig kwam er steeds meer rust in zijn lijf en kon ik gewoon gaan
rijden.
De eerste proef ging heel netjes en wachtte ik eigenlijk op een explosie, maar
Laiser liep voorbeeldig. Het was lang geleden dat hij zo'n nette proef had
gelopen. Zo netjes, zo rustig, zoals het hoort eigenlijk 
De tweede proef ging iets minder, maar nog niet echt rampzalig. Alhoewel, over
de punten zal ik het maar niet hebben. Die waren echt zo slecht, terwijl Soily,
Monique en ik het er over eens waren dat die punten echt niet terecht waren.
Laiser had veel beter gelopen. Maar goed de jury had in die ring bij iedereen
laag gejureerd. En dat terwijl hij anders altijd wel hoog punt.
Maar goed, daar ga ik me niet meer druk over maken.
Monique en ik gingen samen met onze mannetjes wat drinken in de kantine waar de
prijzenuitreiking zo zou volgen. Ik was nog geen kwartiertje weg. Maar besloot
toch maar eventjes bij Laiser te gaan kijken. En dat was maar goed ook, want
onderweg naar de trailer kwam er al een man me tegemoet om me te halen.
"Als je nog een kwartiertje wacht heb je geen trailer meer over" zei
hij.
Dus ik flink doorgelopen naar de trailer, daar vond ik een drijfnatte Laiser die
compleet over zijn toeren was. Hij had zelfs zijn hoofd bij beide ogen kapot
Dus daar heb ik maar meteen betadine zalf opgesmeerd. Toen hij me eenmaal zag en
ik hem rustig toesprak werd hij langzaam iets rustiger. Die prijzenuitreiking
kon ik dus wel vergeten, maar goed die zou Monique vast wel meenemen daar was ik
niet bang voor. Maar dat Laiser zou over de rooie was, daar was ik minder blij
mee.
Ik heb hem telkens was te eten gegeven, want dat hij inmiddels ook allemaal al
op. En daar heb ik op de rest gewacht tot die terug kwamen. Gelukkig kwam Michel
er al iets eerder aan, die vertrouwde het niet toen ik zo lang weg bleef. Dus
toen kon ik nog even gaan kijken voor mijn punten, maar daar kwam Monique al mee
aangelopen. Van de punten van mijn tweede proef schrok ik echt die waren echt
onterecht veel te laag.
Maar............. de eerste proef was heel goed gegaan. We hadden 163 punten en
we waren 2de. Jaja Laiser en ik hebben een heuse beker met rode rozet
.
Ondertussen dachten we dat Laiser wel weer voldoende gekalmeerd was om mee naar
huis te gaan.
Maar dat was fout gedacht....
Monique en man waren net weg gereden, en wij wilden ook gaan, maar Laiser werd
helemaal gek.
Zodra we het deurtje dicht deden brak hij de tent af. Zo erg zelfs dat we
behoorlijk bekijks trokken. Soily kwam op het geluid af en zag dat het dus om
Laiser ging.
Ik had al geprobeerd om de auto te starten en zo zachtjes weg te rijden, maar ik
kwam niet eens weg. Zodra Michel het deurtje dicht durfde te doen schudden de
trailer en auto van jewelste. 
Uiteindelijk hebben Michel en ik de auto gestart en deed Soily het deurtje dicht
zodra wij wilden gaan rijden. Hij deed nog even flink moeilijk, maar langzaam
aan werd hij rustig en eenmaal op weg ging het beter.
Thuis heb ik er hem een flinke douche gegeven en hem wat slobber gegeven. Toen
hij helemaal was opgedroogd heb ik hem nog even in de wei gedaan, en daar staat
hij nu nog rustig gras te knabbelen.
Jeetje dit was me de afsluiting wel zeg net zo voor de zomerstop.
Maar goed Laiser is uiteindelijk weer rustig geworden. Zijn wondjes vallen
gelukkig mee. En we hebben het achtste winstpunt binnen.
Maar ik vraag me nog steeds af wat in vredesnaam de oorzaak was van Laisers
paniek in de trailer...