Derde kwartaal van 2001

02-07-01

Reuze irritant van die mensen die zich met je bemoeien als je met je paard bezig bent.

Ik had het in het weekend. Laiser is niet zo'n held, hij is vrij snel onzeker. (had hij als veulen al.)

Toen ik in het weekend tijdens een buitenrit paarden tegen kwam die ingespannen waren, flipte Laiser helemaal. Hij was volledig in paniek en wilde weg rennen, maar omdat ik dat niet toe liet begon hij met steigeren. En dan zegt zo'n man je moet hem eens flink met de zweep geven. Normaal reageer ik dan niet en laat ik zo'n man kletsen, maar nu wel, ik vroeg hem of hij een paard wat bang was met een zweep wilde slaan, en of hij soms ongelukken wilde.

O ik kan me daar zo kwaad over maken, op die mensen die alles met een zweep op willen lossen. Laiser reageert daar alleen maar averechts op en moet je juist aanmoedigen om iets te doen. En zo'n Jan de behanger zal mij dan even vertellen dat ik Laiser er van langs moet geven.

03-08-01

Gisteravond was het nog wat benauwd en waren er laat nog dazen actief. Maar nadat ik Laiser goed had behandeld tegen de dazen besloot ik toch maar in de buitenbak te gaan rijden.

(Ik heb Laiser nu al zo'n maand of negen en heb eigenlijk helemaal weer vooraf aan met hem moeten beginnen. Afgebogen lopen was erg moeilijk voor hem. Laat staan afgebogen en in stelling lopen. In stap gaat het nu prima dat lukt hem wel en maakt hem ook niet uit hoe lang, maar draf is een ander verhaal en dan natuurlijk de galop ook)

Na hem wat los te hebben gereden en veel wendingen gereden, voelde hij heel goed aan. En toen ik aandraafde liep hij met dezelfde buiging door, ik genoot helemaal dit had hij nog nooit gedaan...

Ik heb hem toen ook voltes laten maken en door een S van hand laten veranderen en bij bleef afgebogen en als hij eventjes weg was kreeg ik hem zo weer terug. Ik heb hem helemaal de hemel in geprezen en ik merkte dat hij het wel aangenaam vond (alsof hij heel trots was op zichzelf)

Mijn dag kon niet meer stuk, ik was zo blij dat we het eindelijk voor elkaar gekregen hebben. Ik kon hem wel zoenen. Al doet hij het nu misschien een paar dagen niet, ik weet nu dat het kan en dat we er wel komen met z'n tweetjes, ons geduld met elkaar wordt beloond...

14-08-01

Gisteren had ik mijn lieve knollie weer eens meegenomen naar de manege waar mijn moeder nog rijdt. Ik reed weer eens mee in mijn oude lesgroep. Tijdens het losrijden en het wachten op de anderen heb ik hem met de andere paarden erbij heel goed lang en laag kunnen rijden. (dit was voor mij ook even om te kijken of hij het ook doet als er een boel andere paarden bij zijn. )

We gingen het bos in omdat het zo'n goed weer was. Maar wel zouden dan wel aan de rand van het bos blijven.

Uiteindelijk hebben we een half uurtje aan de rand van het bos gereden en de rest van de les door de stad. We zijn ook nog over sluizen gereden en twee andere bruggen. Aangezien mijn knollie geen held is hield ik mijn hart vast bij die sluizen, de paarden horen daar zichzelf namelijk zo lopen. (Als hij iets eng vindt, probeert hij het te ontvluchten en anders als hij dat niet kan omdat ik hem daarin begrens gaat hij steigeren en dan dus echt flink.)

Hij durfde niet als eerste en ook niet als tweede, maar toen het paard dat achter hem liep er wel gewoon over liep probeerde hij het ook maar. Hij was wel heel zenuwachtig, maar hij heeft het zonder verder nog iets te doen het gedaan. Hij heeft ook gedurende rit goed rond gelopen als ik dat eventjes vroeg van hem.

Ik was heel trots op hem dat hij zo braaf was geweest. Ik kreeg ook complimenten dat hij er zo goed uitzag en zo mooi was. (Hij ging er behoorlijk van naast zijn hoeven lopen, want normaal loopt hij zo zonder problemen de trailer in en nu heeft dat toch zeker een minuut of 5à10 geduurd. Maar ja je bent een bink of je bent het niet natuurlijk)

Ja dat was een heerlijke rit geweest. Daarna heeft hij heerlijk in de wei nog wat rond mogen dollen.

19-08-01

Ik kwam gisteren op stal en nadat ik mijn spullen klaar had gezet liep ik richting de wei. Het was heerlijk weer, een windje zodat er niet zoveel dazen zijn en een zonnetje dat af en toe komt kijken achter de wolken vandaan. Kom ik bij de wei van Laiser aan... Staat hij niet in zijn wei.

Ik kijk rond en wat zie ik tot mijn verbazing... Meneer staat gezellig bij zijn buurvrouw in de wei. Hij stond me aan te kijken van ik heb het hier wel naar mijn zin. Toen ik hem uit de wei wilde halen, vond zijn vriendinnetje dat helemaal niet zo'n goed plan en probeerde telkens tussen mij en Laiser te staan. Uiteindelijk kreeg ik hem dan toch uit de wei.

Vanochtend stond hij gelukkig weer gewoon in zijn eigen wei. Maar ik weet nu wel dat hij over een meter kan springen...

25-08-01

Ik had vanochtend les (ja in die hitte). Normaal gaat het als ik geen les heb veel beter dan tijdens de les. Maar mijn instructrice was later dan normaal, dus ging ik Laiser maar rijden zoals ik dat normaal doe.

Na zo'n minuut of tien kwam de instructrice en ze zei dat hij zo goed liep. (Laiser liep nu zoals hij de laatste week ook al liep). Ik heb wat draf en stap laten zien en wendingen en het ging geweldig. Mijn instructrice zei dat we allebei veel vooruit waren gegaan. Na een half uurtje zijn we dan ook gestopt. Het ging zo goed en waarom zouden we onszelf en het paard dan nog kwellen door langer in de hitte te rijden.

Ik was echt heel trots op Laiser dat het zo goed ging.

30-08-01

Ik ging vandaag Laiser uit de wei halen. Nu liep er een pony los voor de andere weides om hem wat extra gras te laten eten.

Die lieftallige pony vond het wel eens tijd worden om de wei van Laiser eens nader te onderzoeken. Dus toen ik Laiser uit zijn wei haalden en de draad weer dicht wilde doen floepte die kleine pony Laiser's wei. Het had geen zin meer om de wei dicht te doen dus wilde ik de draad netjes opzij hangen.

Wat doet Laiser..

,, Hij wilde even kijken of hij dat ding dat ik in mijn hand had kon eten. Het snuffelde eraan toen ik het vastmaakte aan de andere draad... en je raad het al hij kreeg een schok.

Hij schrok zich te pletter en raakte kompleet in paniek. Hij liet het wit van zijn ogen al weer zien en stond flink te snuiven. Ik probeerde hem rustig te krijgen, maar zoiets vraagt heel veel tijd. Na vijf minuten durfde hij weer enigszins in de buurt van de draad te komen, toen schoot hij opeens zijn wei in kon ik hem niet meer tegen houden. Dus het touw schoot uit mijn handen en weg was Laiser.

Vervolgens kon ik hem helemaal achter in de wei gaan halen en hem weer opnieuw gerust stellen. Uiteindelijk raapte hij al zijn moet bij elkaar en durfde met mij mee te lopen de wei uit en naar de stal.

Ach ik ging "even" Laiser uit de wei halen...

31-08-01

Vandaag was de draad nog steeds eng, maar als hij er vlug langs liep zou er vast niets gebeuren dacht hij. En inderdaad er gebeurde niets...

was dat even een opluchtiing voor hem.

05-09-01

Speciaal voor Laiser

Ik heb geen woorden

meer voor jou

Jij bent echt zo’n geval

Van ‘one of a kind”

Zo’n aparte manier

Van kijken

Er is niemand

Waar je op lijkt

Je bent echt uniek

Echt speciaal

Ik weet het zeker

Jij bent echt heel bijzonder…  

Tijdens het rijden heeft Laiser iets nieuws gevonden.

Hij loopt nu steeds vaker ontspannen en speelt volop met het bit.

Alleen heeft hij nu helaas ook ontdekt dat hij zijn tong over het bit kan doen. Hij doet het dan maar even en doet het ook vanzelf weer terug, maar ik vind het toch iets minder. Nu doe ik zelf al alle riempjes goed strak zodat hij zijn mond niet ver open kan doen, maar toch krijgt hij het nog voor elkaar.

Weet iemand nog meet "trucjes" zonder dat ik meteen een tonglepel moet gaan kopen?

Inderdaad Laiser haalt geen rottigheid uit als hij zijn tong over het bit doet, en hij doet hem ook vanzelf weer terug. Soms meteen soms wat later. Ik ga je tip eens uit proberen van dat achterwaarts rijden. Zelf vind ik het bit hoger of de riempjes nog strakker ook niet echt een oplossing, ik wil immers niet zijn mond kapot rijden (het moet voor ons allebei leuk blijven).

16-09-01

Ik vind het wel jammer dat de wedstrijd afgelast is, maar wel goed. De terreinen waren niet om op te rijden. Ik vrees nu wel dat de wedstrijd van zaterdag ook wel niet door zal aan. Die is namelijk op hetzelfde terrein.

Dus ik kan jullie nog niet vertellen of we weer op spectaculaire wijze gegroet hebben naar de jury.

Maar ik hou jullie op de hoogte

19-09-01

Ik ben vandaag eens naar een andere ruitershop geweest. Mijn portemonnee was er minder blij mee dan ikzelf, denk ik. Maar ik heb mezelf maar eens getrakteerd op nieuwe handschoentjes om mee te rijden. Ik heb er net mee gereden en het rijdt heerlijk.

Verder heb ik ook een leuke jas om mee te rijden gekocht voor de koudere dage. Ook heerlijk warm en heel fijn als je flink gereden hebt om dat n de koude bak, zo; n warm jack aan te doen.

En last but not least een nieuw bit gekocht voor Laiser. Ik heb nu een dubbelgebroken trens gekocht. Laiser wist niet wat hem overkwam toen hij hem in zijn mond nam. Je zag hem echt denken van wat is dit nu. Toen ik op hem zat en begon met stappen vond hij het maar een heel raar ding in zijn mond. Hij dacht door sneller te gaan lopen dat het wel zou verdwijnen, maar viel dat even tegen...

Uiteindelijk heeft hij het toch maar geaccepteerd en heeft heerlijk licht gelopen. Hij liep heel ontspannen en liep flink te schuimen. Kortom alles wat ik gekocht had was het geld dubbel en dwars waard geweest.

23-09-01

Gisteren hadden Laiser en ik een wedstrijd. Tijdens het losrijden voelde ik me niet happy. Er kwam een aangespannen wagen het losrijterrein opgereden, en aangezien Laiser het daar helemaal niet op heeft vond ik dat maar niks. (Net voor de zomer vakantie is hij kaarsrecht overeind gegaan op een 80 km weg, omdat we een aangespannen pony tegen kwamen.)

Maar gelukkig het steigeren heeft hij deze keer niet gedaan. Alleen was hij wel voortdurend aan het dreigen om iets uit te gaan halen.

Toen ik eenmaal de ring in moest ging het een stuk beter. Hij liep bijna zoals thuis. Hij liep grote stukken netjes afgebogen en voelde soepel aan. Zelfs de rechtergalop die normaal altijd fout gaat sprong meneer (wel te vroeg) uit zichzelf meteen goed aan en heel beheerst.

Na afloop van de 2e proef zag ik dat de jury van de eerste ring niemand meer in de ring had. Ik ben toen naar haar toe gegaan en heb gevraagd wat ze er van vond. Ze vond dat we er al hele mooi momenten tussen hebben zitten en ze denkt wel dat we er wel komen. Het paard kan het aan vertelde ze. Ook wilde ze me nog even zeggen dat ik heel goed met de basis bezig ben. Ik was de enige in de ring die zijn/haar paard niet in de krul trok maar reed naar die ontspanning toe. Zelfs toen ik dacht, nu is het gesprek wel ten einde zei ze nog een keer dat ik Laiser zo goed afgebogen liet lopen. Nou je kunt je wel voortstellen dat ik dat heel fijn vond wat ze me daar vertelde. Anderen zeiden ook:"Een groter compliment kun je niet krijgen (zeker van die jury niet)." Later bleek dat het een streng jury is, dus ik voel me gevleid om van haar zo'n compliment te krijgen.

En ja we hebben nu ons eerste winstpunt binnen!

We zijn uiteindelijk 5e en 6e geworden en allebei apentrots op ons winstpunt!

(Dat is toch wat anders dan dat zwaaien naar de jury van de vorige keer!)

24-09-01

Ik heb net een heerlijke buitenrit gemaakt.

Ik wilde vandaag niet dressuren, maar lekker ontspannen buitenrijden. Omdat ik dat niet alleen kan met Laiser (daar is hij veel te onzeker voor) ging er iemand op de fiets met ons mee. De vorige keer waren we op deze route aangespannen paarden tegen gekomen en was Laiser helemaal door geflipt. (Gesteigerd op een 80 km-weg, kaarsrecht) Maar nu was het al wat later en het was bijna aan het schemeren.

Laiser heeft zich keurig gedragen en is nergens weggesprongen of gaan steigeren. Hij heeft gedraafd en gewoon gestapt zonder problemen. En dat was toch wel lekker hoor. Zelfs de vrachtwagens die met 80 km per uur voorbij daverden, interesseerde hem niets hij liep gewoon door. Ik was zo blij: +: , eergisteren een winstpunt en niet gesteigerd op wedstrijd en nu ook nog eens een heerlijk ontspannen ritje. Ik hoop maar dat er nog meer van die dagen komen.

Ik merk trouwens wel dat zijn zelfvertrouwen steeds aan het groeien is. Hij durft steeds meer in zijn eentje (dus zonder andere paarden) te ondernemen. Dat vind ik heel goed van hem. Het wordt nog wel eens wat met hem.

Misschien vind je het leuk om iets in het gastenboek te schrijven?Klik dan hier